آیا تفکر مثبت داشتن به معنی تظاهر کردن به اینه که همه چیز بر وفق مراد است، در حالی که واقعیت خلاف آن می باشد؟ البته خیر، تفکر مثبت داشتن و خوشبین بودن هرگز با در خواب و خیال بودن مترادف و هم معنی نیست، بلکه به معنای تلاش برای رسیدن به تعادله.
برخی از مردم در شرایط خاصی دچار ترس می شوند، مثلاً هنگامی که شرایط کاری آنها سخت و طاقت فرسا می گردد، کوچکترین نشانه هایی از اضافه کاری باعث وحشت آنها می شود. و حتی اگر کسی واقعاً از آنها تقاضای انجام کار را نکرده باشد این فکر که ممکن است فردی از آنها چنین درخواستی بکند نیز باعث ناراحتی آنها می شود. فکر کردن در مورد این قبیل مسایل کم کم باعث بوجود آمدن نگرانی هایی در فرد می شود که «اگر کاری پیشنهاد شود چه عواقبی در انتظار ماست.» در این موارد بدون این که انجام کار اضافی واقعاً مطرح باشد، فرد با داشتن فکر و خیال های بیهوده خود را از نظر جسمانی و عاطفی پیشاپیش درگیر کرده است.
زمانی که اوضاع خیلی خوب پیش می رود ما نتیجه می گیریم این امر به خاطر این بوده که ما از قبل در رابطه با آن مسئله نگران بودیم. وقتی بعدها دوباره با شرایط مشکل و بغرنجی روبه رو می شویم، خیلی بیشتر احساس ناراحتی و نگرانی می کنیم، چون با خود می اندیشیم دفعه قبل اوضاع به خیر گذشت، اما این دفعه ممکن است آن طور نباشد...، با این تفاسیر می بینید که نگرانیها به صورت عادت و طلسم درآمده و زندگی ما را تیره و تار می کند.
همراهان خوبم! آیا بهتر نیست که قبل از وقوع یک حادثه بزرگ سعی کنید خوب و خوش باشید و بعد از آن حادثه نیز سخت نگیرید و با مسایل برخورد مثبت داشته باشید؟ این را بدانید که هرچقدر شما در زندگی خوشحال تر و آرمیده تر باشید به همان نسبت تسلط بیشتری بر موقعیتهای جدید زندگی خود خواهید داشت.
تنها کاری که تفکر مثبت انجام می دهد این است که افکار شما را به یک چارچوب درست راهنمایی کند تا با آرامش و تمرکز هرچه بیشتر مهارتهای خود را به کار گرفته و مشکلات تان را حل نمایید. آرمیده بودن در مورد مسایل غیرمترقبه نیز کارآیی خوبی دارد، زیرا زمانی که شما آرمیده باشید بهتر می توانید تمرکز نموده و مشکلات را از پیش پای خود بردارید.
خود را دوست داشته باشید
برای داشتن دیدی مثبت در ارتباط با دنیای پیرامون خود یک نکته اساسی وجود دارد و آن این که ما باید اول نسبت به خودمان احساس خوبی داشته باشیم. البته این بدان معنا نیست که ما خود را بی عیب بدانیم، بلکه باید نسبت به خود احساس خوب و قابل قبولی داشته باشیم.
پیوسته با خود در سخنیم که «این لحظه» مرا چه هدیه خواهد داد؟ چرا با خود نمی گوئیم من به «این لحظه» چه هدیه خواهم داد.
مریم جهانبخش
کارشناس ارشد مشاوره
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر