حسادت در زندگی زناشویی

«نگرانم که همسرم برای دیگری جاذبه داشته باشد»
«من درباره روابط عاطفی حال و گذشته همسرم، از او سؤال می کنم»

«وقتی همسرم با کسی گفتگو می کند و باهم می خندند، بسیار عصبی می شوم.»

با خواندن این جملات چه چیزی در ذهن شما تداعی می شود؟ حسادت؟ رقابت؟ .....؟
اصلاً مهم نیست چه اسمی روی آن می گذارید. هرچه هست، احساسی ناخوشایند بوده و بیشترین مسائل را برای زوج های جوان ایجاد می کند.

هم زن و هم مرد، به تعهد از جانب شریک زندگی خود نیاز دارد. پژوهش ها نشان داده که زنان معمولاً حسادت خود را از طریق رویارویی با همسر، بیان خشم و ناراحتی و یا گریه نشان می دهند. و مردان بیشتر حسادت خود را از طریق نادیده گرفتن مسئله و امید به برطرف شدن آن نشان می دهند. (البته باید بین احساس آزردگی و حسادت مرضی یا بیمارگونه تمایز قائل شد. در حسادت مرضی حتماً نیاز به درمان های جدی وجود دارد.)

زوج های جوان! اولین چیزی که باید بدانید این است که شما نیازی ذاتی به حسادت ندارید. حسادت به تمایل شما برای کنترل فرد مهم زندگی تان مربوط بوده و بیشتر، موضوعی فرهنگی محسوب می شود.

حسادت در افراد دارای اعتماد به نفس که یک نگرش اتکاء به خویشتن دارند کمتر دیده می شود. این افراد به جای ناراحت کردن خود، به فعالیتهای مثبت در زندگی می پردازند و از مهارت های انطباقی کمک می گیرند تا حسادت خود را بشناسند. آنها از مهارت های حل مسئله برای تشخیص راهبردهای واقعی رسیدن به عشق و مراقبت استفاده می کنند و همواره می دانند که فرد خاصی را نمی توان به عشق ورزیدن و توجه کردن مجبور کرد.

حسادت از احساسات منفی درباره خویشتن ناشی می شود. پس زوج ها می توانند در گفتگو با خویشتن در شرایط حسادت برانگیز از این جملات استفاده کنند:

- من واقعاً همسرم را دوست دارم، اما می دانم که در توانم نیست چیزهایی را از او بخواهم که به من مربوط نمی شود.

- هرقدر خواسته من از دیگران بیشتر باشد، بیشتر خود را در معرض ناکامی قرار می دهم.

- من به منابع درونی خود برای رفع نیازهایم متکی هستم.

- گاهی می توانم آنچه را که می خواهم از همسرم بگیرم، اما گاه نمی توانم. پس باید بین جنبه های مثبت و منفی تعادل ایجاد کنم.

شاد و سربلند باشید

مریم جهانبخش

کارشناس ارشد مشاوره

پیام امروز

حسود فکر می کند که اگر پای همسایه اش بشکند او بهتر می تواند راه برود