پرسش :
خانم ناصحي نژاد سلام . من پسری 28 ساله ام .لیسانس کامپیوتر دارم و در سازمانی به کار مشغول هستم .مدتی است دختری همسن و سالم را می شناسم که او فوق لیسانس کامپیوتر دارد و درمحل قبلی کارم او را دیده ام .او دختری متین و با شخصیت است .من او را خیلی دوست دارم .خانواده من به خواستگاری او رفته اند و ما سعی می کنیم که همدیگر را بیشتر بشناسیم .
بتازگی روابط خوب ما را مساله ای دچار بحران کرده و حتی او گفته است اگر این وضعیت ادامه پیدا کند ,با اینکه مرا دوست دارد , ولی این شرایط را تحمل نخواهد کرد و این رابطه را به پایان می رساند .
واقعیت اینست که من مدتی است به او و محیط کارش حساس شده ام .به او اعتماد کامل دارم .می دانم او آدم خوش مشربی است و در واقع در ذات اوست .ولی چکنم که به دیگران اعتماد ندارم .منظورم مردان همکارش است .من جنس خودمان را می شناسم و می دانم چه افکاری ممکن است داشته باشند . این نگرانی و شاید بدبینی من روز بروز اوضاع روابط ما را بیشتر به وخامت می برد ..نمی دانم از دوست داشتن زیاد است و یا اینکه می ترسم او را ازدست بدهم و یا اینکه من آدم بدبینی هستم ؟
پاسخ:
آرش جان سلام.
مطرح کرده اید که با دختری هم سن و سال خویش در محیط کاری آشنا شده اید که متین و با شخصیت و خوش مشرب است , ولی با وجود اعتماد به او افکار و احساسات نگران کننده دارید . نگرانی شما از جایی ناشی می شود که دقیقأ ربطی به رفتار و شخصیت دختر مورد علاقه شما ندارد .اینکه از هم جنسان خود نگران باشید که چه نوع فکر می کنند ,آیا باعث می شود برای دختری هم سن و سال شما به این نتیجه برسید که او نمی تواند ازخودش مراقبت کند و باید ولی داشته باشد که ازاو مراقبت کند ؟
این افکار و احساسات شما ناشی از احساس و یا درک شما ازنقش ولی برای اوست . ولی شما دو نفر درجایگاه مساوی از نظر موقعیت و نقش ها هستید و هر دو در جایگاه بالغ قرار داريد . ایشان با تعریفی که از او کرده اید , به طور حتم می تواند مرز روابط خود را بشناسند . به هر حال هیچکس نمی تواند افکار شما را عوض کند .
اگر افکار و احساسات شما ,گرایش به بدبینی دارد که می تواند ناشی از تجارب شما باشد ,باید روی بدبینی خود کار کنید و آنرا به موقعیت های مختلف تعمیم ندهید . هیچ زنی دوست ندارد احساس کند که توان مراقبت از خود را ندارد.به هرحال ایشان با این افکار شما ، احساس خوبی به خودشان نخواهند داشت و حق دارند که این نگرانی شما را نشانه ای برخدشه دار شدن هویت خود بدانند و دوست نداشته باشند رابطه ای را ادامه بدهند که به حقوق انسانی ایشان خدشه ای وارد کند .چه به نام دوست داشتن او و چه به نام نگران بودن از افکار مردان دیگر .
نام مشاور :هایده ناصحی نژاد
کد مشاور :3120
خانم ناصحي نژاد سلام . من پسری 28 ساله ام .لیسانس کامپیوتر دارم و در سازمانی به کار مشغول هستم .مدتی است دختری همسن و سالم را می شناسم که او فوق لیسانس کامپیوتر دارد و درمحل قبلی کارم او را دیده ام .او دختری متین و با شخصیت است .من او را خیلی دوست دارم .خانواده من به خواستگاری او رفته اند و ما سعی می کنیم که همدیگر را بیشتر بشناسیم .
بتازگی روابط خوب ما را مساله ای دچار بحران کرده و حتی او گفته است اگر این وضعیت ادامه پیدا کند ,با اینکه مرا دوست دارد , ولی این شرایط را تحمل نخواهد کرد و این رابطه را به پایان می رساند .
واقعیت اینست که من مدتی است به او و محیط کارش حساس شده ام .به او اعتماد کامل دارم .می دانم او آدم خوش مشربی است و در واقع در ذات اوست .ولی چکنم که به دیگران اعتماد ندارم .منظورم مردان همکارش است .من جنس خودمان را می شناسم و می دانم چه افکاری ممکن است داشته باشند . این نگرانی و شاید بدبینی من روز بروز اوضاع روابط ما را بیشتر به وخامت می برد ..نمی دانم از دوست داشتن زیاد است و یا اینکه می ترسم او را ازدست بدهم و یا اینکه من آدم بدبینی هستم ؟
پاسخ:
آرش جان سلام.
مطرح کرده اید که با دختری هم سن و سال خویش در محیط کاری آشنا شده اید که متین و با شخصیت و خوش مشرب است , ولی با وجود اعتماد به او افکار و احساسات نگران کننده دارید . نگرانی شما از جایی ناشی می شود که دقیقأ ربطی به رفتار و شخصیت دختر مورد علاقه شما ندارد .اینکه از هم جنسان خود نگران باشید که چه نوع فکر می کنند ,آیا باعث می شود برای دختری هم سن و سال شما به این نتیجه برسید که او نمی تواند ازخودش مراقبت کند و باید ولی داشته باشد که ازاو مراقبت کند ؟
این افکار و احساسات شما ناشی از احساس و یا درک شما ازنقش ولی برای اوست . ولی شما دو نفر درجایگاه مساوی از نظر موقعیت و نقش ها هستید و هر دو در جایگاه بالغ قرار داريد . ایشان با تعریفی که از او کرده اید , به طور حتم می تواند مرز روابط خود را بشناسند . به هر حال هیچکس نمی تواند افکار شما را عوض کند .
اگر افکار و احساسات شما ,گرایش به بدبینی دارد که می تواند ناشی از تجارب شما باشد ,باید روی بدبینی خود کار کنید و آنرا به موقعیت های مختلف تعمیم ندهید . هیچ زنی دوست ندارد احساس کند که توان مراقبت از خود را ندارد.به هرحال ایشان با این افکار شما ، احساس خوبی به خودشان نخواهند داشت و حق دارند که این نگرانی شما را نشانه ای برخدشه دار شدن هویت خود بدانند و دوست نداشته باشند رابطه ای را ادامه بدهند که به حقوق انسانی ایشان خدشه ای وارد کند .چه به نام دوست داشتن او و چه به نام نگران بودن از افکار مردان دیگر .
نام مشاور :هایده ناصحی نژاد
کد مشاور :3120
پست‌ها
