چگونه آرام شویم؟

گاهی فشارهای عصبی به اندازه ای زیاد می شوند که افراد را به گریه انداخته یا موجب لرزش اندام آنها می شوند و این شرایط به اندازه ای وخیم می شود که گاهی سکته های مغزی و قلبی به وقوع می پیوندد. اما متخصصان معتقدند که نوشتن، تا حدود زیادی به کاهش استرس کمک می کند. به گفته آنها، یادداشت های روزانه در مورد احساسات و شرایط می تواند از بار عصبی ذهن و روح افراد بکاهد و به آنها در تخلیه احساسات روانی کمک کند.

همچنین محققان دانشگاه اکسفورد کشف کردند که نوشتن باعث می شود تغییرات و حالات بدن را پیش بینی کنیم و هفته های خوب و آرام را از هفته های ناآرام حدس بزنیم.

پروفسور اسمیت، استاد و محقق دانشگاه سیراکاس معتقد است نوشتن، مقاومت و مصونیت بدن را در مقابل بیماری ها افزایش داده و بر ترشح هورمون های استرس و فشار روحی، تأثیر می گذارد و موجب می شود تا انسان رفتار و عکس العمل مناسبی را در این مواقع از خود بروز دهد.

نوشتن یادداشت روزانه برای کاهش درد، کم کردن وزن، تخفیف استرس و فشارهای روانی بخصوص در آقایان مؤثر است چرا که خانم ها برخلاف مردان، تمایل بیشتری برای بیان مشکلات روزمره با نزدیکان خود نشان می دهند و همین نکته باعث کاهش میزان تنش در آنها می شود.

نوشتن و کاهش وزن:
تحقیقاتی که روی تعدادی از بانوان داوطلب صورت گرفته نشان می دهد کسانی که وعده های غذایی خود را ثبت کرده اند، در کنترل و کاهش مقدار مصرف چربی و کالری، موفق تر بوده اند.

نوشتن و کاهش استرس:
در تحقیقی که دانشکده پزشکی دانشگاه شیکاگو انجام داد، بیماران سرطانی که از حمایت خانواده خود محروم بودند با روزی 20دقیقه نوشتن، آثار مثبتی را در کاهش درد و استرس خود مشاهده کردند.

نوشتن و خواب آرام:
در تحقیقی که در دانشگاه تمپل بر روی بانوان داوطلب انجام شد از آنها خواسته شد تا در مورد خاطرات تلخ و تجربه های بد خود بنویسند. مشاهدات نشان داد، افرادی که در این تحقیق شرکت کرده بودند نسبت به افرادی که جزء این گروه نبودند کمتر دچار سردرد، افسردگی و بی خوابی شدند.

پس افکار و احساسات خود را بدون هیچ قضاوتی روی کاغذ بیاورید. به این ترتیب از آنچه در درون شما می گذرد، آگاه می شوید. گام بعدی شناسایی منبع خشم و استرس و کمک به ایجاد تغییر است. بازبینی افکار و احساساتی که به رشته تحریر درآمده اند به شما کمک می کند درک بهتری از احساسات خود داشته باشید و راه های کنترل آن را به مطلوب ترین شکل شناسایی کنید.

همیشه شاد و موفق و پرانرژی باشید
مریم جهانبخش
کارشناس ارشد مشاوره

دردهايي كه ريشه در ذهن دارند

«ما هر وقت به تو می‌رسیم، همه جای بدنت درد می‌کند ... همیشه مریضی ... فکر کنیم، پیر شدی ،مدام درد داری...»



درد یک واکنش هیجانی است و می‌تواند علل متفاوتی (علل جسمی، اجتماعی و روان‌شناختی) داشته باشد.

دردهایی که جسمی‌اند، معمولا حاد هستند و اگر مزمن شوند، دلیل کاملا واضحی از نظر علم پزشکی دارند.

چگونگی احساس درد در مغز ما پردازش می‌شود و کاملا با وضعیت روحی و عاطفی ما ارتباط دارد.

دردهایی که علل روان‌شناختی دارند، اکثرا مزمن هستند و بدون علت خاص به سمت مزمن شدن می‌روند، زیرا مسایل درونی فرد با مکانیسم جا به جایی و به دلیل عدم بروز هیجانات در افرادی که درون‌ریز و خودخور هستند، ارتباط دارد.



من معمولا به خانواده هایی که یکی از اعضای خود را با جملاتی که در ابتدای یادداشتم آورده‌ام توصیف می‌کنند، می‌گویم این عضو خانواده شما درد دل‌های فراوانی دارد که به دلیل شخصیت خاصش و یا به دلیل‌ اهمال‌کاری شما اطرافیان، پنهان مانده اند و این درد دل‌ها، به مرور خود را به صورت مردم ‌پسندتر، یعنی همان درد‌های جسمی مختلف، نشان می‌دهند. گویا شخص با بیان این دردهای جسمی، راحت‌تر می‌تواند توجه دیگران را جلب کند. این حالت در گروه‌هایی که از نظر فرهنگی در سطح پایینی هستند، بیشتر دیده می‌شود.

پس بهتر است به جای طعنه‌زدن، به کسی که از درد مزمن خود شکایت دارد، با او رابطه دوستی برقرار کنیم و دریابیم با زبان بی‌زبانی به ما چه می‌گوید.

گاهی دو نفر با شرایط جسمانی یکسان و تشخیص بیماری یکسان داریم که یکی دردش مزمن شده و دیگری بهبود می‌یابد، چون شخص دوم از منابع عاطفی، شغلی و اجتماعی خوبی برخوردار بوده و او را درک کرده‌اند، یعنی با محبت کردن به بیمار، پرداخت خسارت مالی به فرد پس از سانحه، موافقت مرخصی برای بهبود درد و بسیاری کارهای دیگر به فرد کمک می کنیم تا زودتر بهبود یابد.

روان‌درمانی، توان‌بخشی، شناخت درمانی، وسایل کمکی مانند بیوفیدبک و در نهایت دارودرمانی از اقداماتی است که ما برای این بیماران انجام می‌دهیم.

دکتر محمدرضا خدایی - روان‌پزشک

عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی
منبع: سايت تبيان