والدین و معلمان بخوانند
با سلام به شما خواننده محترم
استرس و تمامی عوارض ناشی از آن می تواند به عواملی چون زمینه های قبلی (خلق و خو )، نحوه رشد و پرورش فرد و شرایط فعلی او مربوط باشد. اما من امروز می خواهم به عوامل تربیتی بپردازم که می توانند افراد با شخصیت های متفاوت را نسبت به استرس آسیب پذیرتر سازند و امیدوارم مورد توجه قرار گیرد:
تحت فشار قرار دادن برای کسب موفقیت
وقتی والدین ومعلمان دائماً کودکان را برای نیل به نتایج مطلوب تحت فشار قرار می دهند و عشق و تأیید را فقط زمانی به آنها ابراز می دارند که موفق شده باشند، این رفتارها برای برخی از کودکان درونی شده و آنان زندگی خود را بر اساس همین شرایط بنا می کنند. چون ارزش فردی را وابسته به پیشرفت می دانند. وقتی این کودکان پیشرفتی نداشته باشند احساس پوچی می کنند.
انتقاد
اگر انتقاد دائماً به روش غیرسازنده اعمال شود، برخی از کودکان به منظور اجتناب از تحقیر، خود را از برخورد با مسایل کنار می کشند و نمی توانند تمام تواناییهای خود را نشان دهند. آنها از دست زدن به کارهای جدید خودداری کرده و اغلب مضطرب هستند. این افراد برای حفظ عزت نفس خویش در زندگی سعی در خوشحال نمودن و جلب رضایت دیگران دارند.
تنهایی
وقتی به کودکان کم توجهی و بی علاقگی نشان داده شود، آنها اعتماد به نفس و احساس ارزش فردی خود را از دست می دهند و نسبت به آینده خود به عنوان یک فرد اطمینان نخواهند داشت. در نتیجه هنگامی که می خواهند پا به دنیای بزرگسالان و محیط کاری بگذارند همیشه از این احساس تنهایی و بی ارزشی درونی خود فرار می کنند. آنها برای تأیید و توجیه خود سعی می کنند خود را در کار غرق کنند.
حمایت بیش از اندازه
والدینی که همه کارهای کودکان خود را انجام می دهند در حقیقت به آنان اجازه نمی دهند که مستقل باشند و تواناییهای خود را ارزیابی کنند. کودکانی که با روش حمایت بیش از اندازه تربیت می شوند دچار یک حالت دوگانگی و تردید می گردند به این معنا که از یک طرف تمایل به استقلال و مبارزه با مشکلات در آنها زبانه می کشد و از طرف دیگر از این که فردی مستقل و آزاد باشند در هراس هستند.
راستی روش تربیت شما والدین گرامی چطور است؟
مریم جهانبخش
کارشناس ارشد مشاوره
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر