نوجوان نه تنها به سرعت عصبانی می شود بلکه به سرعت در مقابل کوچکترین شکست و ناکامی دچار یأس می شود. برای مثال شکست در یک درس، این فکر را در ذهن نوجوان ایجاد می کند که او اساساً نمی تواند در آن درس موفق شود.
یأس در نوجوانی با کوچکترین نارسایی در رفتار اجتماعی بوجود می آید و نوجوان را از امیدواری به خود در این زمینه ها، دور می سازد و با خود فکر می کند که فردی ناتوان و بی کفایت است. این طرز فکر مدت ها رفتار نوجوان را تحت تأثیر قرار می دهد.
و اما برای شما والدین عزیز که همواره دلسوز و صبور هستید، در اینجا می خواهم برخی نکات را به عنوان راه حل یادآور شوم:
1- بهتر است شما پدر و مادر گرامی از مجادله و درگیری ها، حتی مختصر و لفظی در حضور فرزند خود جلوگیری کنید.
2- از تحقیر و سرزنش نوجوان و مقایسه او با دیگران جداً خودداری کنید. این خیلی مهم است که با توجه به تفاوت های فردی و مطابق با امکانات هر فرد، از او توقع داشته باشید.
3- به نگرانی های احتمالی نوجوان خود توجه کرده و در رفع این گونه نگرانی ها تلاش نمایید. این نگرانی ها می تواند حساسیت به اندام، سردرگمی انتخاب شغل آینده و مقایسه شرایط خود با دوستان را شامل شود.
4- عدم تمسخر نوجوان هم خیلی مهم است. چنانچه مخالف افکار نوجوان هستید نباید به طور صریح و مستقیم ابراز کنید یا به اصطلاح تو ذوقش نزنید.
5- حرفها و عقاید نوجوان را برای دیگران به عنوان یک موضوع بامزه و خنده دار بازگویی نکنید.
6- وظیفه شماست که به فرزندان خود بیاموزید که از مشکلات نباید گریخت و راه های مبارزه با مشکلات و شیوه حل مسئله را به فرزندان خود بیاموزید.
7- تلاش و فعالیت نوجوان را تشویق کنید نه نتیجه کارهایش را. نوجوان باید به این واقعیت پی ببرد که فعالیت او ارزشمند است و کوشش نماید که آن را استمرار بخشد.
به امید لحظاتی آرام برای شما
مریم جهانبخش
کارشناس ارشد مشاوره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر