
از دید شما خانم ها و آقایان محترم، به منظور پیشگیری از برخی مسائل ازدواج و زندگی مشترک چه اقداماتی لازم است؟
فکر می کنم موافق این اعتقاد هستید که فرایند ازدواج نیاز به آموختن دارد. خوب است بدانید که اجداد و نیاکان ما هم در این باره می آموختند. آنها به دلیل ساده تر بودن زندگی، آموزش مورد نیازشان را از طریق ارتباطات چهره به چهره و محیط زندگی خود دریافت می کردند. اما امروزه ما نیاز داریم که برای ازدواج به شیوه دیگری بیاموزیم.
امروزه به جوانان ما این نوع ازدواج را آموزش نداده اند. فقط به مردها گفته اند باید گربه را دم حجله بکشید و به خانم ها یاد داده اند که به آقایان اعتماد نکنید و نگذارید پیرهنشان دوتا شود! آن وقت می خواهیم آنها با خوشبینی، زیر یک سقف زندگی کنند.
نکته مهم دیگر اینکه اکنون الگوهای خوشبختی که از این و آن می شنویم؛ خیلی غم انگیز است. می گویند فلان خانم خوشبخت است، چون شوهرش اجازه ندارد بدون او آب بخورد. این خیلی تأسف بار است. اکنون کمتر می شنویم بگویند فلان خانم زن خوشبختی است، چون سالمترین، زیباترین و منطقی ترین ارتباط را با همسرش دارد.
برای دستیابی به یک ازدواج موفق، به مجموعه ای از پیش نیازها باید توجه کرد که یکی از آنها رشد عاطفی فرد است. فرد آن گاه باید به ازدواج تن دهد که به یک استقلال عاطفی رسیده باشد.
پیش نیاز بعدی رشد اجتماعی فرد است یعنی در خودش توانایی پذیرش مسئولیت را یافته باشد. باید بتواند خشم خود را کنترل کند، انسان وقت شناسی باشد، عنصر دگرخواهی در او تقویت شده باشد و به حقوق شریک زندگی اش توجه کند.
پیش نیاز دیگر اینکه فرد برای ازدواج از سلامت روانی برخوردار باشد. باید خودش را شناخته باشد ( چه کسی است و چه مشکلاتی دارد) چرا که بدون داشتن آگاهی از خود، نه می تواند خود را خوشبخت کند و نه دیگران را.
آموزش نردبان تکامل انسان است و اگر آموخته های فرد را از او بگیرند، موجودی ناتوان خواهد بود.
مریم جهانبخش
کارشناس ارشد مشاوره
کارشناس ارشد مشاوره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر