این شعر کاندیدای شعر برگزیدۀ سال 2005 شده که توسط یک بچۀ آفریقایی نوشته شده و استدلال شگفت انگیزی داره.
وقتی به دنیا میام سیاه هستم
وقتی بزرگ می شم سیاه هستم
وقتی می رم زیر آفتاب سیاه هستم
وقتی می ترسم سیاه هستم
وقتی مریض می شم سیاه هستم
وقتی میمیرم هنوز سیاه هستم
وتو آدم سفید
وقتی به دنیا میای صورتی هستی
وقتی بزرگ می شی سفیدی
وقتی می ری زیر آفتاب قرمزی
وقتی سردت می شه آبی هستی
وقتی می ترسی زردی
وقتی مریضی سبزی
و وقتی میمیری خاکستری هستی
و تو به من می گی رنگین پوست!!!
نتیجه گیری در مورد این شعر رو می ذارم به عهدۀ خودتون فقط دقت کنید که چند درصد از قضاوتهای ما اینطوریه!!!!
هدی صادقی :) کارشناس ارشد روان شناسی
حوزه های فعالیت: مشاورۀ فردی ، خانواده و ازدواج
کد مشاوره 2380
شمارۀ تماس 9092301919
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر