پرسش:پسری 9 ساله دارم.هنگام عصبانیت اقدام به خودزنی و حتي کوبیدن سر به دیوار می کند.با توجه به اینکه الگویی در این زمینه ندارد ...نگرانم و نمیدانم چه برخوردی باید داشته باشم.لطفا مرا راهنمایی کنيد.
پاسخ:در واقع زمانی که کودک شما دست به چنین رفتاري می زند(البته در صورت نداشتن الگو)زمانی است که تنش و خشمی که تجربه می کند از آستانه تحملش بیشتر است.همانگونه که گاهی در بزرگسالان هم مشاهده می شود که مثلا هنگام مرگ عزیزان از شدت ناراحتی و استیصال اقدام به خودزني می کنند.
برای چنین کودکاني در کنار کلام محبت آمیز نوازش های جسمی از سوی پدر و مادر یا دیگر مراقبان بسيار حائز اهمیت است.چراکه کودک باید محبت و عواطف را از طريق بدن خود کسب کند تا بدنش برایش ارزشمند گردد.در این زمان کودک متوجه می شود که از طریق همين بدن مي تواند محبت و علاقه دیگران را به دست آورد.باید سعي کنید که در مواقع مختلف(نه فقط هنگام خودزني)با لحني آرام و مهربان با او صحبت کنید و سر و موهای او را نوازش کنید.
یکی از راهکارهایی که به کم شدن تنش در کودکان کمک میکند بازي کردن در آب است.وان حمام را پر از آب و کف کنید و به اجازه بازی کردن در آب را بدهید.
راهکار دیگر ماساژ دادن کودک است.ماساژ علاوه بر تحریکات لمسی مناسب فرصت مناسبی براي کاهش تنش های عضلانی و گفتگوی محبت آمیز با اوست.
از طرفي دیگر مراقب باشید که در تنبیه های خود از روش هاي خشن و آسیب زننده و حتي صداي بلند استفاده نکنید.
در نهایت هنگام بروز رفتارهای خود تخريبی با او همدردي کنید(بدون اینکه تسلیم خواسته های غير منطقی او شوید).مثلا هنگامی که سرش را به ديوار می کوبد بالش را بین سر او و ديوار قرار دهید و در حالی که او را نوازش می کنید به او بگویید که کاملا درک میکنيد که تا چه اندازه خشمگین است و از آنجایی که دوستش دارید و نگرانش هستید این کار را مي کنید تا به سر کوچکش آسیبي نرسد.
زمانی که کودک شما متوجه شود که نگرانش هستید و برای شما اهمیت دارد و از سوی دیگر اطمینان حاصل کند که این راه وسیله کارآمدی برای رسيدن به خواسته های غیر منطقی نیست به مرور رفتارهای خود تخریبي را کاهش و در نهایت کنار مي گذارد.
با آرزوی بهترین ها براي شما و کودک دلبندتان...
مشاور روانشناس:الناز گیوه چی
کد مشاوره:3170
پاسخ:در واقع زمانی که کودک شما دست به چنین رفتاري می زند(البته در صورت نداشتن الگو)زمانی است که تنش و خشمی که تجربه می کند از آستانه تحملش بیشتر است.همانگونه که گاهی در بزرگسالان هم مشاهده می شود که مثلا هنگام مرگ عزیزان از شدت ناراحتی و استیصال اقدام به خودزني می کنند.
برای چنین کودکاني در کنار کلام محبت آمیز نوازش های جسمی از سوی پدر و مادر یا دیگر مراقبان بسيار حائز اهمیت است.چراکه کودک باید محبت و عواطف را از طريق بدن خود کسب کند تا بدنش برایش ارزشمند گردد.در این زمان کودک متوجه می شود که از طریق همين بدن مي تواند محبت و علاقه دیگران را به دست آورد.باید سعي کنید که در مواقع مختلف(نه فقط هنگام خودزني)با لحني آرام و مهربان با او صحبت کنید و سر و موهای او را نوازش کنید.
یکی از راهکارهایی که به کم شدن تنش در کودکان کمک میکند بازي کردن در آب است.وان حمام را پر از آب و کف کنید و به اجازه بازی کردن در آب را بدهید.
راهکار دیگر ماساژ دادن کودک است.ماساژ علاوه بر تحریکات لمسی مناسب فرصت مناسبی براي کاهش تنش های عضلانی و گفتگوی محبت آمیز با اوست.
از طرفي دیگر مراقب باشید که در تنبیه های خود از روش هاي خشن و آسیب زننده و حتي صداي بلند استفاده نکنید.
در نهایت هنگام بروز رفتارهای خود تخريبی با او همدردي کنید(بدون اینکه تسلیم خواسته های غير منطقی او شوید).مثلا هنگامی که سرش را به ديوار می کوبد بالش را بین سر او و ديوار قرار دهید و در حالی که او را نوازش می کنید به او بگویید که کاملا درک میکنيد که تا چه اندازه خشمگین است و از آنجایی که دوستش دارید و نگرانش هستید این کار را مي کنید تا به سر کوچکش آسیبي نرسد.
زمانی که کودک شما متوجه شود که نگرانش هستید و برای شما اهمیت دارد و از سوی دیگر اطمینان حاصل کند که این راه وسیله کارآمدی برای رسيدن به خواسته های غیر منطقی نیست به مرور رفتارهای خود تخریبي را کاهش و در نهایت کنار مي گذارد.
با آرزوی بهترین ها براي شما و کودک دلبندتان...
مشاور روانشناس:الناز گیوه چی
کد مشاوره:3170
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر