سؤال : سلام . من خانمی 27 ساله هستم و تحصیلاتم در حد لیسانس است . 7 سال قبل ازدواج کردم و یک دختر 5 ساله دارم . با این که شاغل بودم ، بعد از بچه دار شدن از شغلم صرف نظر کردم تا به خانواده ام بیشتر برسم . برای تربیت دخترم اهمیت زیادی قائل هستم ولی او چندین مشکل دارد که از همه مهمتر چغلی کردن اوست . او عادت کرده که در مهد کودک و خانه مرتب از اطرافیانش پیش دیگران شکایت کند و به معنایی چغلی کند . سال قبل که به مهد رفت با موافقت مربیش با او قرار گذاشتیم که اگر با بچه ها دعوایش شد یا کسی او را اذیت کرد ، به جای این که او تلافی کند به مربیش بگوید تا وی اقدام لازم را انجام دهد . از آن جایی که او دختر حساسی است ، خیلی زود ناراحت می شود و هر دقیقه پیش مربیش می رود و از دیگران شکایت می کند ، به طوری که مربیش را کلافه کرده است . در خانه هم عادت کرده است ، به محض این که حرفی زده شد یا تصمیمی گرفتیم به مادربزرگ هایش و دیگر اقوام به صورت تلفنی یا در میهمانی خبر بدهد . همچنین اگر او را به خاطر کار اشتباهی تهدید و یا تنبیه کنم ، شب که پدرش برمی گردد در اولین لحظات از من به او چغلی می کند . او چنان به این کار عادت کرده که کارهای نادرست خود را نیز برای پدرش بازگو می کند . از این کار او خیلی ناراحت هستم و نمی دانم چه طور این اخلاق نا پسندش را اصلاح کنم .
پاسخ : سلام به مادر عزیزی که به تربیت درست فرزندش علاقه و توجه دارد . در ابتدا باید توضیح بدهم که کودکان ما رفتار هایی را تکرار می کنند که به شکلی تقویت شده باشند . همان طور که گفتید اولین بار در مهد کودک از او خواسته بودید که این کار را انجام دهد . او نیز همین کار را کرده و نتیجۀ خوبی هم گرفته است . چون بدون این که زحمتی بکشد از حمایت مربیش بهره مند شده و توجه او را به خود جلت نموده و به هدفش رسیده است . با توجه به این که دختر شما تک فرزند است خواهر و برادری نداشته که در خانه بده و بستان را یاد بگیرد ؛ یعنی با حرف زدن طرف مقابل را قانع کند ،یا بعضی مواقع برخی از مشاجرات و اختلافات را نادیده بگیرد تا بتواند امتیازی به دست بیاورد و یا در مقابل به دست آوردن چیزی که برایش ارزش دارد ، چیز دیگری را از دست بدهد . مهد کودک برای کودکان تک فرزند، فرصت خوبی برای آموزش چنین مهارت هایی است . ولی از آن جایی که مربی فرزند شما مانند بسیاری از مربیان دیگر به علت نداشتن دانش لازم ، حوصله و یا فرصت کافی ، مانع از برخورد سازندۀ بچه های مهد می شود و آن ها را تشویق می کند که با شکایت کردن مشکل خود را حل کنند ؛ با دخالت نامناسب در اختلافات کودکان ، این فرصت یادگیری را از آن ها دریغ می کند .
به این ترتیب فرزند شما این رفتار تقویت شده را به منزل نیز منتقل کرده است . و البته همیشه گوشهای شنوا و کنجکاوی برای شنیدن مسائل دیگران وجود دارد که دخترتان را به این کار تشویق می کند . شاید گفتن این مسأله به اقوام و دوستان که به حرف های دخترم توجه نکنید مشکل باشد ؛ ولی شما می توانید از خودتان شروع کنید . با هماهنگ کردن با همسرتان می توانید ابتدا با فرزندتان در مورد ضررهای این خصوصیت اخلاقی صحبت کنید . سپس با شنیدن اولی چغلی ، قرارتان را به او گوشزد کنید و او را تشویق نمایید که چند دقیقه ای بنشیند و فکر کند که خودش چگونه می توانست مشکلش را بدون کمک دیگران حل کند ، و اگر بار دیگر توانسته بود تا حدودی این کار را انجام دهد اورا مورد تشویق قرار دهید .
در مواردی که به جز شکایت کردن ، حرفهای دیگران را به شما منتقل می کند ، به او بگویید که هر خانواده حرف ها و مسائلی دارد که به خودشان مربوط است مثل مسائل خانوادۀ خودمان که باید بین ما سه نفر بماند و به کس دیگری گفته نشود . به همین جهت من علاقه ای به شنیدن این حرفها ندارم . اگر به گفتن آن ها ادامه داد ، خودتان را به کار دیگری مشغول کنید و به او توجه نکنید . اگر همسرتان نیز در این کار با شما همکاری کند ، دخترتان پس از مدتی دست از این کار برخواهد داشت و با کمی حوصله و گذشت زمان نتیجۀ خوبی خواهید گرفت .
به امید موفقیتمنصوره اربابی
مشاور خانواده و مسائل جنسی - کد مشاور : 3160
پاسخ : سلام به مادر عزیزی که به تربیت درست فرزندش علاقه و توجه دارد . در ابتدا باید توضیح بدهم که کودکان ما رفتار هایی را تکرار می کنند که به شکلی تقویت شده باشند . همان طور که گفتید اولین بار در مهد کودک از او خواسته بودید که این کار را انجام دهد . او نیز همین کار را کرده و نتیجۀ خوبی هم گرفته است . چون بدون این که زحمتی بکشد از حمایت مربیش بهره مند شده و توجه او را به خود جلت نموده و به هدفش رسیده است . با توجه به این که دختر شما تک فرزند است خواهر و برادری نداشته که در خانه بده و بستان را یاد بگیرد ؛ یعنی با حرف زدن طرف مقابل را قانع کند ،یا بعضی مواقع برخی از مشاجرات و اختلافات را نادیده بگیرد تا بتواند امتیازی به دست بیاورد و یا در مقابل به دست آوردن چیزی که برایش ارزش دارد ، چیز دیگری را از دست بدهد . مهد کودک برای کودکان تک فرزند، فرصت خوبی برای آموزش چنین مهارت هایی است . ولی از آن جایی که مربی فرزند شما مانند بسیاری از مربیان دیگر به علت نداشتن دانش لازم ، حوصله و یا فرصت کافی ، مانع از برخورد سازندۀ بچه های مهد می شود و آن ها را تشویق می کند که با شکایت کردن مشکل خود را حل کنند ؛ با دخالت نامناسب در اختلافات کودکان ، این فرصت یادگیری را از آن ها دریغ می کند .
به این ترتیب فرزند شما این رفتار تقویت شده را به منزل نیز منتقل کرده است . و البته همیشه گوشهای شنوا و کنجکاوی برای شنیدن مسائل دیگران وجود دارد که دخترتان را به این کار تشویق می کند . شاید گفتن این مسأله به اقوام و دوستان که به حرف های دخترم توجه نکنید مشکل باشد ؛ ولی شما می توانید از خودتان شروع کنید . با هماهنگ کردن با همسرتان می توانید ابتدا با فرزندتان در مورد ضررهای این خصوصیت اخلاقی صحبت کنید . سپس با شنیدن اولی چغلی ، قرارتان را به او گوشزد کنید و او را تشویق نمایید که چند دقیقه ای بنشیند و فکر کند که خودش چگونه می توانست مشکلش را بدون کمک دیگران حل کند ، و اگر بار دیگر توانسته بود تا حدودی این کار را انجام دهد اورا مورد تشویق قرار دهید .
در مواردی که به جز شکایت کردن ، حرفهای دیگران را به شما منتقل می کند ، به او بگویید که هر خانواده حرف ها و مسائلی دارد که به خودشان مربوط است مثل مسائل خانوادۀ خودمان که باید بین ما سه نفر بماند و به کس دیگری گفته نشود . به همین جهت من علاقه ای به شنیدن این حرفها ندارم . اگر به گفتن آن ها ادامه داد ، خودتان را به کار دیگری مشغول کنید و به او توجه نکنید . اگر همسرتان نیز در این کار با شما همکاری کند ، دخترتان پس از مدتی دست از این کار برخواهد داشت و با کمی حوصله و گذشت زمان نتیجۀ خوبی خواهید گرفت .
به امید موفقیتمنصوره اربابی
مشاور خانواده و مسائل جنسی - کد مشاور : 3160
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر