چرا از ترسیدن لذت می بریم؟

تا به حال فکر کرده اید که چرا آدمها گروه گروه به تماشای فیلم های ترسناک می روند یا در شهربازی ها برای ورود به «تونل وحشت» صف می کشند؟

به گفته دانشمندان، این قابلیت مغز انسان است که می تواند ترس را لذت بخش سازد.

ترس موجب می شود که بدن انسان به طور خودکار واکنش «مقابله یا فرار» نشان دهد. ضربان قلب افزایش می یابد تندتر نفس می کشد، عضلاتش منقبض شده و توجه روی واکنش مؤثر نسبت به تهدید پیش آمده، متمرکز می گردد.

رمز لذت بردن از چنین هیجاناتی در چگونگی برآورد مناسب از میزان خطر واقعی نهفته است. بنابراین اگر مغز بداند که خطر واقعی وجود ندارد، آنگاه این آزاد شدن سریع آدرنالین برای ما لذت بخش می شود. برای مثال، بچه ها معمولاً برآورد بیش از حدی از خطر دارند و «ترس واقعی» را تجربه می کنند. آن ها در این مواقع به والدین خود آویزان شده و گریه می کنند چون اطمینان یافته اند که احتمال خطر زیاد است. اما بزرگترها ممکن است ابتدا وحشت کنند ولی پس از آن به خنده روی می آورند چون به سرعت تشخیص می دهند که خطر جدی و واقعی وجود ندارد.

این پدیده توصیف گر این است که چرا بعضی ها می توانند از پرش با اسکی، سقوط آزاد با طناب و ورزش های خطرناک لذت ببرند. اگر از آنها در این مورد سؤال شود خواهند گفت که به دلیل تمرین های زیاد و احتیاط های لازم، ریسک خطر بسیار پایین است و به خاطر همین می توانند از این فعالیت ها لذت ببرند.

توانایی لذت بردن از ترس، یک حس تکاملی را در انسان به وجود آورده است که به کشف احتمالات جدید، یافتن منابع تازه غذایی و مکان های بهتری برای زیستن می انجامد. چون برای انسان ها انحراف از معیارها و رسوم عادی، تا یک حد معین، لذت بخش است.

اگر شما به طور مکرر در معرض تحریکات ترسناک قرار گیرید، مغزتان به آن عادت می کند و دیگر آن را به عنوان یک پدیده ترسناک شناسایی نمی کنید. از همین واقعیت برای درمان هراس ها و اختلال فشار روانی پس آسیبی استفاده می شود. در این روش درمانی، بیمار در معرض چیزی که از آن می ترسد، قرار داده می شود.

سربلند باشید

مریم جهانبخش

کارشناس ارشد مشاوره