بانک زمان

فرض کنيد بانکى هست که هر روز صبح 86400 تومان به شما اعتبار مي‌دهد. در اين بانک هيچ موجودى حسابى از يک روز به روز ديگر منتقل نمي‌شود و هر شب هر مقدار پولى که در حساب شما مانده باشد و شما نتوانسته باشيد در طول روز آن را خرج کنيد از حساب شما برداشته مي‌شود. در اين صورت شما چه مي‌کنيد؟ البته که سعى مي‌کنيد تا ريال آخر آن را هر روز خرج کنيد

مگر اين طور نيست؟

هر يک از ما چنين بانکى را در اختيار دارد. نام آن «زمان» است. هر صبح، 86400 ثانيه به ما اعتبار مي‌دهد و هر شب، هر چقدر از آن را که براى هدفها و منظورهاى خوب سرمايه‌گذارى نکرده باشيم از دست مي‌دهيم. هيچ موجودي‌اى از يک روز به روز ديگر منتقل نمي‌شود و نيز امکان استفاده از اعتبار فردا هم در امروز وجود ندارد. مانند اينکه هر روز حساب جديدى براى ما گشوده مي‌شود و هر شب، باقيمانده موجودى سوزانده و از بين برده مي‌شود. اگر نتوانيم از اعتبارى که هر روز در اختيارمان گذاشته مي‌شود استفاده کنيم، بازنده‌ايم. هيچ برگشتى به عقب وجود ندارد، به حساب فردا نيز نمي‌توان خرج کرد و بايد با موجودى امروز ساخت. بنابراين بهترين کارى که مي‌شود کرد سرمايه‌گذارى براى سلامتى، شادى، موفقيت و تعالى است!

براى آنکه بهتر به ارزش «يک سال» پى ببريد، از دانش آموزى که در يک درس نمره نياورده است سوال کنيد.

براى آنکه بهتر به ارزش «يک ماه» پى ببريد، از مادرى که نوزاد نارس به دنيا آورده است سوال کنيد.

براى آنکه بهتر به ارزش «يک هفته» پى ببريد، از سردبير يک هفته‌نامه سوال کنيد.

براى آنکه بهتر به ارزش «يک ساعت» پى ببريد، از عشّاقى که در انتظارملاقات يکديگرند سوال کنيد.

براى آنکه بهتر به ارزش «يک دقيقه» پى ببريد، از مسافرى که به قطار نرسيده است سوال کنيد.

براى آنکه بهتر به ارزش «يک ثانيه» پى ببريد، از فردى که از يک حادثه جان سالم بدر برده است سوال کنيد.

براى آنکه بهتر به ارزش «يک هزارم ثانيه» پى ببريد، از دونده‌اى که مقام دوم المپيک را در رشته دو ١٠٠ متر کسب کرده است سوال کنيد.

قدر لحظه لحظه عمرتان را بدانيد! و به ياد داشته باشيد که زمان در انتظار هيچکس نمي‌ماند. «ديروز» جزء تاريخ است و «فردا» خيالى بيش نيست. «امروز» هديه‌اى است که در اختيار شما قرار گرفته است.