اینکه گناهانمان پیدا نیستند
وگرنه مجبور بودیم هر روز خودمان را پاک بشوییم... شاید هم میبایست زیر باران زندگی میکردیم و باز دلپذیر و نیکوست اینکه دروغهایمان شکلمان را دگرگون نمیکنند... چون در اینصورت حتی یک لحظه همدیگر را به یاد نمیآوردیم
خدای رحیم! تو را به خاطر این همه مهربانیات سپاس ...
(فدریکو گارسیا لورک)
۱۳۸۸ دی ۱, سهشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر