چقدر بدن خودتان را دوست دارید؟؟؟؟

با سلام خدمت مدیران سایت .من جوانی هستم که امسال 26 ساله میشوم و من مشکلی دارم که مدتهاست مرا از 18 سالگی تا بحال می آزارد که هر سال هم بیشتر من ناراحت و دلگرفته میشوم.مشکلم اینست که ظاهر جسمانی و چهره من با سنم تناسب ندارد به این دلیل که در هر سنی که از 18 سالگی به بعد وارد شدم همه فکر میکردند که من چند سال سنم پایین تر است و الان که 26 سالم است وقتی کسی با من برخورد میکند احساس میکنم که او مرا به چشم فردی به اندازه سنم نمیبیند و فکر میکند که خیلی کمتر هستم و وقتی سنم را می گویم او ناگهان متعجب میشود و من هم شدید از این موضوع ناراحتم و همیشه غصه میخورم و اعتماد بنفسم هم بشدت پائین هست و هیچ کس هم مشکل مرا متوجه نمیشود حتی پدر و ماردم هم با اینکه من دارد 26 سالم میشود و میدانند که من چند سالم است با من مانند کم سنان برخورد میکنند.!احساس میکنم که صورتم و سرم هست کوچک و البته ریش و سبیلهایم هم کم و ناقص درآمده و رنگ پوستم هم سفید است و البته موهای سرم هم ریزش کرده و در وسط و دیگر نقاط کم پشت شده است و بدنم هم استخوان بندیش ریز نقش است و لاغر هم هستم.الان 9 سال است این موضوع مرا آزار میدهد دکتر هم رفته ام ولی کسی دقیق متوجه نمیشود و من از این موضوع بشدت ضربه خورده ام و دچار ترس و استرس و ناامیدی و گوشه نشینی و دوری از جامعه و حسرت شده ام و وقتی همسالان خود و کسانی که حتی کوچکتر از من هستند ولی این مشکل جهنمی مرا ندارند بشدت حسرت میخورم.لطفا یک راهنمائی مرا بفرمائید که با این توصیفات من چه میتوانم انجام دهم که از این جهنم بیرون بیایم چون واقعا برای من این موضوع از جهنم هم بدتر است. من سه سال پیش آزمایش هورمونی دادم که همه نرمال بود و از نظر میل جنسی و تناسلی هم مشکل ندارم ولی ناراحتم و نمیدانم دردم را دیگر به که بگویم به این دلیل که من همش ناراحتم و به خاطر این ناراحتیم تمرکز ندارم و در زندگی موفق نبوده ام و همش با خودم درگیر هستم.مثلا من در کلاس زبان هستم و از همه افراد کلاس هم بزرگتر ولی آنها فکر میکنند که من کوچکم و کسی که از من سنش کمتر است اما بقیه که کوچکترند فکر میکنند که او بزرگتر از همه است چون ابهت مردانگی و جذابیت و ظاهر بزرگسال و مردانه کامل دارد و ظاهرش با سنش هماهنگ است به او احترام میگذارند و او با غرور و اعتماد بنفس میگوید من مثلا 23 سالم است ولی من وقتی مثلا میگویم 26 سالم است یا 6 سال است گواهینامه گرفته ام یا مثلا صحبت پیش می آید من میگویم که من سال 69 رفته ام مدرسه و طرف تعجب میکند و یک نگاه عجیبی میکند که باعث استرس و ترس من میشود و همین باعث کم حرفی و گوشه گیری و عدم جوشش با مردم هم در من شده است و خلاصه من از اینکه کمتر از سنم نشان میدهم ناراحتم و معتقدم که من که 26 سالم است ولی ابهت و جبروت مردانگی ندارم و همه فکر میکنند که من در سنین بسیار پایین هستم و با من مانند یک مرد بالغ بزرگسال جوان برخورد نمیشود و همین مرا بشدت ناراحت و غمگین و افسرده و دلتنگ و کرده است.حالا با این اوصاف نمیدانم که راهی برای اینکه من انقدر عذاب نکشم و در ناامنی روانی نباشم وجود دارد یا نه؟لطفا به من یک کمکی بدهید که من چه کنم که از این برزخ جهنمی بیرون بیایم و انقدر غصه نخورم.با تشکر

پاسخ مشاور

سلام ... جان
مشابه مشکل شما تا حال زیاد دیده و شنیده ام و بدان که در این دنیا مثل تو باز هم هست ، زیاد هم هست و این موضوعی که تو باهاش درگیری یک مشکل جسمی نیست بلکه صرفا یک مشکل ذهنی است و یک چیزی که بهش می گن تصویر بدنی ضعیف negative body image و ریشه آن کمبود خودباوری و ضعف دوست داشتن خود و پذیرفتن خود است
البته قابل حل می باشد و راه آن این است که باید یک راهنما و مشاور مناسب برای درک موضوع خودت و رفع آن داشته باشی
من به شما توصیه می کنم در این خصوص با مشاور خوب ما خانم غلامی نژاد تماس بگیری و اگر بدنبال حل مسئله هستی این روش خیلی کمک کننده است
تلفن تماس ایشان 9092301919 و کد ایشان 2820 است

درضمن من را هم در جریان پیشرفت خودت بگزار
دکتر امیر سخاوتی